Lieve mensen, dit is het verhaal van mijn hond, Sigi. Zij is een kruising van een Labrador met een Duitse Herder.
Sigi woonde op een bedrijf als waakhond. Alhoewel... Bewaken? 's Nachts werd ze opgesloten in een koude, vochtige, grote garage. Overdag kreeg ze wat vriendschap van vrachtwagenchauffeurs die op en af reden op het bedrijf. Ze had haar eten, maar daar bleef ze alleen maar door in leven. En een dier heeft meer nodig dan eten alleen.
Zes jaar geleden (want ze is nu acht jaar) sloeg het noodlot toe. Zoals altijd liep ze vrolijk rond te huppelen en vroeg wat aandacht. Ze was even vergeten dat de mensen daar moesten werken en niet altijd de tijd hadden om zich met haar te bekommeren. Een vrachtwagen reed haar aan. De chauffeur zag hoe Siga huilend weg rende op drie poten. Haar ene pootje hing los aan haar lichaam.
De chauffeur was in alle staten en reed onmiddellijk met haar naar de dierenarts. Daar viel het verdict, pootje moest geamputeerd worden. Toen begon de lijdensweg van Sigi. De chauffeur mocht zelf niet beslissen over Sigi en belde de eigenaar van het bedrijf. Deze wou geen geld aan Sigi besteden en besloot om haar te laten inslapen.
Dat kon de chauffeur niet over zijn hart krijgen, hij hield teveel van dieren. Dus probeerde hij de eigenaar te overtuigen om Sigi te laten opereren. Ondertussen verstreken er uren en hing Sigi haar leven aan een zijden draadje. Uiteindelijk werd Sigi geopereerd en verzorgd bij de dierenarts. Spijtig genoeg kwam er aan haar lijden geen einde.
Ze had naverzorging nodig en een goede opvang na zo'n vreselijke gebeurtenis. De eigenaar besloot daar voor te zorgen. Hij nam Sigi bij hem en stopte haar terug in de koude garage. Na een tijdje begon de wonde te ontsteken. Sigi had geen levenslust meer. Ze zag geen toekomst meer en liet haar gaan. De eigenaar wou haar zo niet langer houden en wou Sigi laten inslapen. De chauffeur kon het niet langer aanzien en besloot Sigi mee te nemen naar huis voor verdere verzorging.
Gelukkig kwam toen alles goed en genas de wonde. Maar Sigi kon daar niet blijven, dus moest hij op zoek naar een nieuwe thuis voor haar. Hij begon rond te bellen om iemand te vinden. Maar niemand wou haar omdat ze maar drie poten had.
Tot hij ons belde om Sigi in huis te halen. En zo is onze lieve hond hier terecht gekomen, na veel ellende en pijn. In het begin was het niet gemakkelijk en had ze veel liefde en aandacht nodig. Maar ondertussen is ze de liefste schat geworden. Ze komt nog steeds als een puppy op mijn schoot en zou me duizend maal bedanken voor het redden van haar leven.
In het begin was het wennen voor haar om binnen te slapen. Ook de angst als ze een vrachtwagen hoorde was enorm. Gelukkig is dat allemaal voorbij en heeft ze haar verleden een plaats kunnen geven.
Nu heeft ze een gelukkig en liefdevol gezin die oprecht van haar houden.
MIJN HOND : SIGI
Geen commentaar gevonden.